eicio

eicio
ē-ĭcĭo (or ejicio ), jēci, jectum, 3 (eicit, dissyl., Lucr. 3, 877; 4, 1272), v. a. [jacio], to cast, thrust, or drive out; to eject, expel (class.).
I.
Lit.
A.
In gen.:

aliquem e senatu,

Cic. de Sen. 12 fin.; Liv. 43, 15; cf.:

ex oppido,

Caes. B. C. 1, 30, 3:

de senatu,

Liv. 40, 51; 41, 26:

de collegio,

Cic. Q. Fr. 2, 5:

a suis diis penatibus,

id. Quint. 26, 83:

finibus,

Sall. J. 14, 8:

domo,

Plaut. As. 1, 3, 9; Caes. B. G. 4, 7, 3; cf.:

aedibus foras,

Plaut. As. 1, 2, 1:

omnes amasios foras,

id. Truc. 3, 1, 14:

aliquem,

Cic. Rep. 1, 42; id. Mil. 38 fin.; Caes. B. G. 7, 4, 4; id. B. C. 2, 19 fin.:

aliquem in exsilium,

Cic. Cat. 2, 7; cf.:

o fortunatum rem publicam, si hanc sentinam hujus urbis ejecerit,

id. ib. 2, 4, 7; so,

eicere alone,

Nep. Lys. 1, 5 et saep.; cf.

of a rider,

to throw, Verg. A. 10, 894:

vitem ex se,

to shoot forth, Varr. R. R. 1, 31, 3:

sanguinem,

to throw up, to vomit, Plin. 24, 5, 10, § 15; cf. Cic. Fam. 14, 7; Cels. 1, 3; Quint. 11, 3, 27.— Absol. (sc. fetum), to miscarry, Dig. 9, 2, 27, § 22; cf. Lucr. 4, 1272:

linguam,

to thrust out, Cic. de Or. 2, 66, 266: cervicem, to dislocate (luxare), Veg. Vet. 3, 41, 1; cf.

armum,

id. ib. 2, 45, 7; Verg. A. 10, 984:

oculum,

Vulg. Marc. 9, 46:

coxas,

Hyg. Fab. 57:

voces pectore ab imo,

to utter, Lucr. 3, 58:

fauces, e quibus eici vocem et fundi videmus,

Cic. Tusc. 2, 24, 57 (al. elicere, v. elicio).—
2.
Se (ex aliquo loco), to rush out, sally forth, Caes. B. G. 4, 15, 1; 5, 15, 3; 5, 21, 5; id. B. C. 3, 16, 3; Cic. Cat. 1, 12 fin. et saep.; cf.:

sese in terram e navi,

Cic. Verr. 2, 5, 35:

se in agros,

Liv. 6, 3 (also in Caes. B. G. 5, 19, 2, inst. of the vulg. reading effunderet):

se foras,

id. 1, 40 fin.
B.
In partic., as a naut. t. t., to drive a ship to land.
1.
To bring to land:

naves,

Caes. B. C. 3, 25, 4; cf.:

navem in terram,

id. ib. 3, 28, 5:

naves ad Chium,

Liv. 44, 28.—Far more freq.,
2.
To run aground, cast ashore; to strand, wreck.
(α).
Of vessels, etc.:

scapham,

Plaut. Rud. 1, 2, 80 sq. (v. the passage in connection):

naves in litore,

Caes. B. G. 5, 10, 2; cf.:

naves in litora,

Liv. 29, 18:

classem ad Baleares insulas,

id. 23, 34 fin.:

naves apud insulas,

Tac. A. 2, 24 et saep.—
(β).
Of persons, esp. in perf. part. pass., wrecked, Plaut. Rud. 2, 7, 4; 2, 3, 78; 1, 5, 14; Ter. And. 1, 3, 18; 5, 4, 20; Cic. Rosc. Am. 26, 72; Verg. A. 4, 373; Ov. M. 13, 536; id. H. 7, 89 et saep.—Hence,
b.
Meton. (causa pro effectu):

ejectus homo,

a broken, ruined man, Cic. Quint. 19 fin. (Acc. to others, an outcast, acc. to II. B.)
II.
Trop.
A.
In gen., to expel:

curam ex animo,

Plaut. Cas. prol. 23; cf. Cic. Rosc. Am. 19, 53; Liv. 28, 28; 30, 13:

mollitiem animi,

Ter. Eun. 2, 1, 16:

superstitionis stirpes,

Cic. Div. 2, 72.— Poet.:

ejectus die,

i. e. deprived of light, Stat. Th. 4, 617. —
b.
With se: voluptates subito se nonnumquam [p. 635] profundunt atque eiciunt universae, etc., rush forth, break forth or out, Cic. Cael. 31, 75.—
B.
In partic., like ekballein, to reject disapprovingly:

Cynicorum ratio tota est eicienda,

Cic. Off. 1, 41, 148; cf. id. Clu. 31, 86; id. Fin. 5, 8, 23 (in both passages with explodere), id. de Or. 1, 32, 146; id. Att. 2, 24, 2.—Esp. of players, public speakers, etc., to hiss or hoot off, Cic. de Or. 3, 50 fin.; Auct. Her. 4, 47 (with deridere); cf.:

cantorum ipsorum vocibus eiciebatur,

Cic. Sest. 55, 118.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • kriokalas — kriõkalas sm. (3b) ž. 1. verksmas, verkimas: Su vienu kriokalu duonos neuždirbsi Šts. 2. scom. verksnys, krioklys: Kriõkalas tas vaikas Šts. ║ mažas vaikas: Eičio ir aš į miestalį, bet kur padėsu kriokalẽlį savo Šts …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • tikt — 1 tìkt prt. K, Rtr, NdŽ, KŽ; H, R, R160, MŽ, N, L žr. 1 tik: 1. Reikia rašyti pagalba ir pašalpa su a, nėsa tikt tiedvi lyti tėra taisykliški K.Būg. Sviestą turguje pirkti galima tikt su taukų ženklais prš. Ir valgyt galima buvo tikt prie atvirų …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • virsti — vir̃sti, ta ( ti), vir̃to RŽ 1. intr. R, MŽ, Sut, KBII159, N, O, K.Būg, M, L, Rtr, ŠT103, Š, P.Skar, FrnW, DŽ, KŽ neįstengti laikytis tiesiai, griūti, pulti, klupti (neišlaikius pusiausvyros): Vežimas vir̃sta NdŽ. Paslenkiu šluot pirkios –… …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • žadėti — žadėti, žãda (žãdi JV207, žãdžia JV1076), ėjo KBII169, K, Rtr, Š, LVIV678, RŽ, DŽ, NdŽ, KŽ; SD1100, SD342, H, Sut, I, L, LL197 1. tr., intr. R, MŽ manyti ką daryti, ketinti, norėti: Žadė[jo] dar kada ateit Rod. Daryk, kaip tu žadėjęs KBI24.… …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • žinia — 1 žinià sf. (4) K, K.Būg, RŽ, LsB312, Š, Rtr, DŽ, FrnW, KŽ, Adm, Antš; L, Šlč 1. pranešimas apie įvykius, apie reikalus, naujiena: Žinią duomi SD1118, R422, MŽ572. Žinios davimas SD1118. Žinia, girdėjimas SD398. Žinią duoti, pranešti, žodį duoti …   Dictionary of the Lithuanian Language

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”